Ταραμοσαλάτα Black & White με Fougasse (Λαγάνα)

Η Καθαρά Δευτέρα έχει ένα σχεδόν συγκεκριμένο μενού. Ξεκινάω με τα must. Ταραμοσαλάτα με λαγάνα! Τα αγαπημένα!

H Καθαρά Δευτέρα δεν είναι μία οποιαδήποτε γιορτή ή αργία. Είναι κάτι σαν την Πρωτοχρονιά! Είναι ένας τερματισμός και μία αρχή. Μιλάω πάντα για μένα και για το πώς βιώνω εγώ αυτή τη μέρα. Είναι η μέρα που αρχίζεις να βάζεις φρένο, να ρίχνεις τους τόνους, να χαμηλώνεις τους ρυθμούς, να ηρεμείς, να απαλύνεις τις σκέψεις σου, να γαληνεύεις την ψυχή, το πνεύμα και το σώμα σου. Να κάνεις ένα delete και ένα restart!

Aυτές οι σκέψεις γίνονται όλο και πιο συνειδητές με τα χρόνια. Φυσικά για κάποιες ηλικίες η Καθαρά Δευτέρα δεν σημαίνει τίποτα παραπάνω από το έθιμο του πετάγματος του αετού, και αν ήταν διαφορετικά, θα ήταν παράλογο!! Όσο περνούν τα χρόνια, οι σκέψεις και οι ανάγκες γίνονται πιο βαθιές, πιο σημαντικές, πιο ουσιαστικές.

Η περίοδος της νηστείας αποκτά μία διαφορετική έννοια. Πιο προσωπική, πιο ιδιαίτερη. Άρχισα με τα χρόνια να την αγαπώ και να την αναζητώ με ανυπομονησία σαν να είναι μία εποχή που μου δίνει την ευκαιρία να αναθεωρήσω πράγματα, να ανασυνταχτώ, να επανεκτιμήσω, να μηδενίσω και να ξεκινήσω και πάλι από την αρχή με πιο καθαρή ματιά, ψυχή, σώμα. Να δω τα πάντα με νέα δύναμη, με φως, με αγάπη. Καθαρότητα, αγνότητα, λύτρωση... Η καθημερινότητά μας δυστυχώς έχει πολύ γρήγορους ρυθμούς και μας συνεπαίρνει χωρίς να μας αφήνει τον χρόνο για αυτή την "εσωτερική κάθαρση" που μας είναι τόσο απαραίτητη. Σαν Πρωτοχρονιά δεν σας ακούγεται? Τότε που δίνουμε τις μεγάλες μας υποσχέσεις, ορκιζόμαστε στα καινούργια μας όνειρα, στα μεγαλόπνοα σχέδιά μας. Εδώ όμως υπάρχει κάτι διαφορετικό, κάτι πιο μεγάλο από τα φωτάκια και από την Πρωτοχρονιά!

Και από τα πιο βαθιά και ουσιαστικά πηγαίνω στα πιο πρακτικά της Καθαράς Δευτέρας. Είναι η αρχή της μεγάλης νηστείας. Ακριβώς 48 μέρες πριν από το Πάσχα. Η νηστεία αλλάζει άρδην τις διατροφικές μας συνήθειες για όσους την ακολουθούμε, είτε για θρησκευτικούς λόγους είτε απλώς για λόγους υγείας. Εξάλλου οι ευεργετικές της επιπτώσεις είναι ευρέως γνωστές. Για όποιον λόγο και αν την κάνει κανείς, τα οφέλη της είναι τεράστια. 

 

Η Καθαρά Δευτέρα έχει ένα σχεδόν συγκεκριμένο μενού. Ξεκινάω με τα must. Ταραμοσαλάτα με λαγάνα! Τα αγαπημένα! Η ταραμοσαλάτα είναι μία σοβαρή υπόθεση και υπάρχει μεγάλη μαεστρία και πολλά κρυμμένα μυστικά στο background. Κάθε τέτοια μέρα γίνεται μάχη για να απολαύσουμε τον τέλειο "ταραμά".  Έχω να πω πως είναι από τα πιο νόστιμα αλλά και από τα πιο θρεπτικά, και εδώ εννοώ παχυντικά, πιάτα που γνωρίζω. Μόνο εάν φτιάξεις μόνος σου ταραμοσαλάτα θα καταλάβεις πόσο λάδι έχει. Στα 150γρ ταραμά βάζουμε περίπου 500-600ml λάδι!! Ευτυχώς που αυτή η νοστιμότατη σαλατομαγιονέζα τρώγεται λίγες φορές τον χρόνο. Και αν σκεφτεί κανείς πως για να τη φάμε καταναλώνουμε και κάποια σημαντική ποσότητα ψωμιού, γίνεται ακόμα πιο σοβαρή η κατάσταση. Πάντως οι πρωταγωνιστές της ημέρας, ο ταραμάς και η λαγάνα, πάνε χέρι χέρι και ταιριάζουν πολύ!Φυσικά στο μενού της ημέρας υπάρχουν και άφθονα θαλασσινά. Όλων των ειδών, μαλάκια, όστρακα.. Αλλά και όσπρια. Τα φασόλια πιάζ είναι επίσης από τα must της ημέρας όπως και η φάβα, η κλασική φασολάδα και πολλά πολλά λαχανικά καθώς είμαστε και στην αρχή της άνοιξης και το τραπέζι μας αγαπάει τις πρασινάδες!

Σήμερα θα κάνω τον δικό μου ταραμά. Δεν είναι ακριβώς δικός μου αλλά με τα χρόνια έγινε. Ένα καλά κρυμμένο μυστικό που μου δόθηκε απλόχερα. Για χρόνια έτρωγα τον συγκεκριμένο ταραμά και έψαχνα να βρω γιατί είναι τόσο τέλειος. Έχει ψωμί, και πόσο ψωμί? Τελικά τα πράγματα ήταν τοσο απλά! Δεν είχε καθόλου ψωμί!! Ομολογώ πως κάθε φορά που κάνω ταραμοσαλάτα, κλέβω. Και κλέβω προς τα κάτω. Δεν μου πάει η καρδιά να βάλω τόσο λάδι. Και παρόλο που βάζω μειωμένη δόση λαδιού, ο ταραμάς μου γίνεται και πάλι φανταστικός! 

 

Όσο για τη λαγάνα, σήμερα θα κάνω κάτι διαφορετικό, έτσι για το παιχνίδι, γιατί η γεύση είναι σχεδόν ίδια. Θα κάνω τη fougasse, ένα όμορφο γαλλικό κουλούρι που αγαπώ πολύ (η συνταγή είναι από το βιβλίο του Richard Bertinet, Dough) αλλά μπορείτε να κάνετε και τη ζύμη λαγάνας και να τη χαράξετε σαν fougasse. Και θα μου πείτε, γιατί γαλλικό κουλούρι? Τι έχει η λαγάνα μας? Τα πάντα έχει και είναι τέλεια! Αλλά και αυτό το κουλούρι έχει τόσο κρατσανιστή κόρα που θα πηγαίνει τέλεια με την ταραμοσαλάτα μου που, by the way, θα είναι black & white!!

 

Υλικά

Για την ταραμοσαλάτα:

150γρ ταραμά λευκό

500-600ml αραβοσιτέλαιο

χυμό από 1 λεμόνι ή και παραπάνω αν το θελήσετε

100ml νερό

1 μικρό κρεμμύδι ψιλοκομμένο

2κσ μελάνι σουπιάς

 

Για τη Fougasse:

500γρ αλεύρι σκληρό

10γρ φρέσκια μαγιά

10γρ αλάτι 

350-400ml νερό

Μέθοδος

Ταραμάς

1. Σε ένα multi βάζουμε τον ταραμά μαζί με λίγο λάδι και αρχίζουμε να χτυπάμε. Σταδιακά προσθέτουμε λίγο λίγο λάδι εναλλάξ με τον χυμό λεμονιού και το νερό. Ενδιάμεσα προσθέτουμε και το κρεμμύδι. Οι εναλλαγές θα συνεχιστούν μεχρι να τελειώσουν τα υλικά μας και να πάρει το μείγμα μας την όψη μαγιονέζας.

2. Χωρίζουμε την ταραμοσαλάτα μας στα δύο. Κρατάμε τη μισή χωριστά και στην υπόλοιπη προσθέτουμε το μελάνι σουπιάς ώστε να γίνει σχεδόν μαύρη. 

3. Σερβίρουμε τις χρωματιστές μας ταραμοσαλάτες συνοδεύοντάς τες με ψωμάκι, ψημένη αραβική πίτα ή με οποιοδήποτε λεπτό κριτσίνι.

 

Fougasse

1. Σε ένα μπολ βάζουμε το αλεύρι και προσθέτουμε τη φρέσκια μαγιά. Αρχίζουμε και δουλεύουμε με τα χέρια μας τα δύο υλικά τρίβοντας τη μαγιά και ενώνοντάς τη με το αλεύρι. Προσθέτουμε το αλάτι και σιγά σιγά το νερό. Δουλεύουμε τα υλικά μέχρι να ενοποιηθούν. Εάν χρειαστεί προσθέστε και επιπλέον νερό. Η ζύμη μας θα κολλάει αρκετά αλλά μην τη φοβηθείτε.

2. Βγάζουμε τη ζύμη από το μπολ πάνω σε μη αλευρωμένη επιφάνεια. Ξέρω, θα μου πείτε ότι κολλάει (και έτσι είναι), αλλά ο συγκεκριμένος chef επιμένει στο να δίνει ζωή στη ζύμη του δουλεύοντάς τη με έναν τέτοιο τρόπο που να την κάνει μαλακή και εύπλαστη χωρίς επιπλέον αλεύρια και να παγιδεύει μέσα της αέρα. Θέλει λίγη δουλίτσα αλλά η ζύμη γίνεται πραγματικά υπέροχη! Μπορείτε να δείτε όλη τη διαδικασία στο youtube αναζητώντας τη στο fougasse. Αξίζει πραγματικά. Όταν η ζύμη μας γίνει λεία και μαλακή και δεν κολλάει πλέον, είναι έτοιμη. Τη βάζουμε σε ένα μπολ, χωρίς αλεύρι και την αφήνουμε να ξεκουραστεί σκεπασμένη. 

3. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 230C και βάζουμε μέσα την επιφάνεια ψησίματος να ζεσταίνεται και αυτή. Αλευρώνουμε πολύ τον πάγκο μας και βγάζουμε προσεκτικά τη φουσκωμένη ζύμη πάνω στο αλεύρι. Τη δουλέυουμε ελάχιστα, ίσα ίσα να αλευρωθεί παντού, και την απλώνουμε λίγο με τα χέρια μας. Την κόβουμε σταυρώνοντάς τη σε τέσσερα ίσα κομμάτια. Ανοίγουμε το πρώτο κομμάτι μας και το απλώνουμε πάλι με τα χέρια. Το απλώνουμε σε μία λαδόκολλα ώστε να μπορέσουμε να το βάλουμε εύκολα στον φούρνο και στο καυτό μας ταψί. Χαράζουμε τη ζύμη όπως στη φωτογραφία και την αλευρώνουμε από πάνω. Ανοίγουμε καλά με τα χέρια μας τις χαρακιές που έχουμε κάνει ώστε να μην κολλήσουν μεταξύ τους κατά το ψήσιμο. Ψήνουμε για 12- 15 λεπτά μέχρι να ροδίσουν όμορφα. 

Σχόλια