Έχω ακόμα τα καλάθια μου γεμάτα με λεμόνια. Είναι περίεργο πώς κάποια τόσο απλά πράγματα σε κάνουν τόσο χαρούμενο! Αυτή η δροσερή, σε χρώμα και άρωμα, φρεσκάδα των λεμονιών απλά με ξεπερνάει και αισθάνομαι πως θέλω να τα βλέπω εκεί σαν στολίδια στις διάφορες γωνιές του κήπου αλλά θέλω και να τα πειράξω και να πειραματιστώ μαζί τους! Συχρόνως αυτό το χρώμα και το άρωμα μου θυμίζουν κάτι από πρόωρη άνοιξη μέσα στο καταχείμωνο. Και το χρειάζομαι τόσο πολύ!!

Η αλήθεια είναι πως το λεμόνι, όπως έχουμε ξαναπεί, δεν λείπει ποτέ από την κουζίνα μας, όπως φαντάζομαι και από κανένα ελληνικό σπίτι. Υπάρχει σε αφθονία όλο τον χρόνο! Η μόνη διαφορά σε αυτή την περίπτωση είναι πως αυτά τα λεμόνια αποτελούν τη σπιτική μας παραγωγή. Αυτά τα τόσο φρέσκα, αψέκαστα, πανέμορφα, ανομοιόμορφα λεμόνια μας! Έχεις την εντύπωση πως επειδή τα έχεις φροντίσει εσύ, αποτελούν κάτι το καταπληκτικό. Και είναι τόσο αλήθεια. Όταν μεγαλώνεις και φροντίζεις κάτι εσύ, αρχίζεις να το εκτιμάς πολύ περισσότερο. Βγαίνεις κάθε μέρα στον κήπο και τα παρατηρείς, θαυμάζεις τη ζωντάνια και τη φρεσκάδα τους, μυρίζεις το άνθος τους, τα ποτίζεις, τα ταίζεις, τους δίνεις ζωή, παρατηρείς την αρρώστια, κόβεις τα μαραμένα φύλλα, τα γιατρεύεις, χαίρεσαι το άνθος τους ή τον καρπό τους!! Και ενίοτε, εάν έχεις μεγάλη αγάπη για αυτό, τα φωτογραφίζεις, με τις σκληρές αχτίδες του μεσημεριανού ήλιου να καρφώνονται επάνω τους, με το χρυσό φως του σούρουπου, με τις σταγόνες της βροχής να τα ξεπλένουν απαλά.. Τα φωτογραφίζεις χωρίς κανέναν σκοπό, απλά γιατί εκείνη την ώρα τα βρίσκεις πανέμορφα, υπέροχα!! Τέτοια σχέση έχω με τα φυτά μου και φυσικά με τις λεμονιές μου!

Πάντα διάβαζα πως το να ασχολείσαι με φυτά αποτελεί ένα είδος ψυχοθεραπείας. Είναι κάτι που μπορεί να σε γαληνέψει, να σου δώσει ενέργεια, να σε κάνει να ξεχάσεις τα προβλήματα της ημέρας, να σε ανακουφίσει αλλά συγχρόνως να σου δώσει δύναμη και όρεξη για ζωή. Είναι, λένε οι επιστήμονες, η επαφή με τη γη που μας λείπει τόσο πολύ, η επαφή με τη ζωή -γιατί μιλάμε για κάτι το ολοζώντανο και τόσο ταπεινό-, είναι το χρώμα της γης και το πράσινο το οποίο λένε ότι είναι γιατρικό, αναζωογονητικό, γεμάτο ενέργεια. Λατρεία για τα φυτά και για ό,τι η φύση μας χαρίζει απλόχερα και γενναιόδωρα. Τελειώνω αυτό το μικρό παραλήρημα και στρέφομαι πάλι στους υπέροχους καρπούς μου.

Για ακόμη μία φορά θα κάνω κάτι που το κάνω κάθε χρόνο, και δεν το κάνω μόνο με τα λεμόνια. Αρωματικό αλάτι με ξύσμα λεμονιού. Το ξέρω, θα μου πείτε, υπάρχουν τόσα πολλά στα delicatessen παντοπωλεία. Κανένα όμως, μα κανένα, δεν έχει το άρωμα από τις φλούδες του φρεσκοκομμένου, λίγο πράσινου λεμονιού! Και για αυτό δεν κουράζομαι να το λέω πως κάποια πράγματα είναι τόσο καλύτερα όταν είναι «σπιτικά»!

Αυτό που μου αρέσει σε αυτή τη διαδικασία είναι οι ατέλειωτοι συνδυασμοί. Ατέλειωτοι!! Μπορεί να προστεθεί οποιοδήποτε αρωματικό, φρέσκο βότανο μας αρέσει μαζί με το αλάτι αλλά και το λεμόνι μας για να κάνουμε το τέλειο blend! Είναι κάτι που όταν το κάνω και το έχω στην κουζίνα μου, νιώθω πως έχω κάνει κάτι πολύτιμο πολύ! Έχω στραγγίξει τα πιο υπέροχα έλαια και αρώματα μεσα σε μικρά βαζάκια για να πασπαλίσω τα ψημένα μου λαχανικά, τις σαλάτες μου, την ταλιάτα, τις ψητές πατάτες… και ό,τι άλλο!

Το πόσο εύκολο είναι, είναι αστείο! Είμαστε σχεδόν ασυγχώρητοι εάν έχουμε στην αυλή μας λεμονιές και δεν το κάνουμε. Αγαπώ αυτή τη διαδικασία πολύ, γιατί είναι απλή, καθαρή και εύκολη. Εγώ το κάνω την ώρα που πίνω τον απογευματινό μου καφέ αλλά ποτέ δεν χάνω τέτοιες ευκαιρίες και πάντα έχω παρέα και τη φωτογραφική μου μηχανή. Η κουζίνα γεμίζει με απίστευτα αρώματα και είναι κρίμα που καμία φωτογραφική δεν έχει εφευρεθεί για να τα απαθανατίζει! Ακόμα.

Το μόνο που έχω να δώσω σαν συμβουλή είναι πως προτιμώ να κάνω αυτή τη διαδικασία με το παραδοσιακό γουδί και όχι με το μίξερ. ‘Εχω την εντύπωση πως τα αρωματικά χόρτα και τα λεμόνια αφήνουν σταδιακά τα έλαια και τα αρώματά τους και ότι χρειάζονται τον χρόνο τους. Αλλά και το αλάτι για να τα απορροφήσει. Οπότε προτιμώ αυτή την αργή διαδικασία. Συνήθως προτιμώ να μην ψήνω το μείγμα που έχω φτιάξει στον φούρνο, ακόμα και σε χαμηλή φωτιά. Προτιμώ να το αφήνω να στεγνώσει φυσικά αφού το έχω δουλέψει πολύ καλά με το γουδί.

Και κάτι ακόμα. Δεν θα κουραστώ να το λέω. Όταν κάνετε τέτοια υπέροχα πράγματα στην κουζίνα, κάντε τα μαζί με τα παιδιά σας! Θα τους δώσετε μία φανταστική ευκαιρία να μάθουν να εκτιμούν πράγματα γύρω από τη φυσική διατροφή. Να ξεχωρίζουν αρώματα, το δενδρολίβανο από το θυμάρι.. Να μάθουν να εκτιμούν το τι βρίσκεται εκεί έξω, στο μπαλκόνι, στις γλάστρες μας, να το φροντίζουν, να το ποτίζουν, να το αγαπούν. Να δουν πώς φτιάχνεται κάτι που χρησιμοποιούμε στο τραπέζι μας και πόσο καλύτερο είναι από το να το αγοράσουμε έτοιμο από ένα super market. Να μάθουν να το αγαπούν. Και αύριο να αναζητήσουν αυτή την ποιοτική διαφορά στο δικό τους τραπέζι.