Συνεχίζεται η περίοδος διατροφής σχεδόν αποκλειστικά με λαχανικά. Έτσι, καθημερινά ψάχνω για καινούργιες ή παλιές συνταγές, από αυτές που έχω καιρό να κάνω, για να εμπλουτίσω διατροφικά αλλά και να προσθέσω ποικιλία στα πιάτα μας. Είναι η εποχή που δεν αγοράζουμε σχεδόν καθόλου λαχανικά μια και υπάρχουν άφθονα δικά μας. Ευτυχώς που μαζί με τις εποχές εναλλάσσονται και οι τροφές, θα ήταν πολύ βαρετό να υποδέχεσαι την άνοιξη με μπρόκολα και λάχανα! Έτσι τώρα υπάρχουν ένα σωρό πρασινάδες, σπανάκια, πράσινες σαλάτες, λόλα, ρόκα, κρεμμυδάκια φρέσκα…Φέτος για πρώτη φορά φύτεψα και αγκινάρες, προχθές μαζέψαμε τα πρώτα τρυφερά τους λουλούδια!! Ένας παράδεισος!!

Νομίζοντας πως παθαίνω ένα overdose από την τόση πρασινάδα, αναζήτησα κάτι διαφορετικό και ανακατεύοντας τις συνταγές μου βρήκα μία που αγαπώ πολύ και είχα καιρό να κάνω. Δεν ξέρω τίποτα καλύτερο για την περίοδο της νηστείας και του Πάσχα. Είναι ένα πιάτο που η γεύση του μοιάζει εκπληκτικά με τη μαγειρίτσα, τη σούπα που τρώμε παραδοσιακά το βράδυ της Ανάστασης. Η μαγειρίτσα φτιάχνεται από εντόσθια, συνήθως αρνίσια ή κατσικίσια, (ξέρω πως οι φίλοι μου οι vegan νιώθουν ήδη μια αδιαθεσία) τα οποία μαγειρεύονται με αρωματικά χόρτα (δυόσμο, άνηθο, μαϊντανό), ρύζι και μπόλικο λεμόνι. Είναι η πρώτη επαφή που έχει κάποιος με το κρέας μετά από τη μεγάλη περίοδο της νηστείας.

Προσωπικά έχω μεγάλη αδυναμία στη μαγειρίτσα, θυμάμαι από μικρό παιδί να αναρωτιέμαι γιατί την τρώμε μόνο μια φορά τον χρόνο. Φαντάζομαι γιατί τότε υπάρχει μεγάλη αφθονία σε εντόσθια, μια και το πλέον συνηθισμένο φαγητό στο γιορτινό τραπέζι του Πάσχα είναι το ψητό αρνίσιο ή κατσικίσιο κρέας. Υπάρχει βέβαια και ακόμα ένας λόγος, η χρονοβόρα διαδικασία και η σχολαστική καθαριότητα που απαιτείται για τη σούπα της μαγειρίτσας. Τη συγκεκριμένη σούπα ή την λατρεύεις ή δεν αντέχεις ούτε να τη μυρίσεις. Δεν έχει ενδιάμεσο. Ή θα φας δύο πιάτα ή δεν θα φας κανένα! Έχει φανατικούς φίλους αλλά και εχθρούς.

Μια καταπληκτική σωσίας της μαγειρίτσας γίνεται με μανιτάρια. Μέχρι να φτιάξω αυτή τη σούπα δεν μπορούσα να φανταστώ πόση ομοιότητα έχει στη γεύση. Αντικαθιστώντας το κρέας (τα εντόσθια) με μανιτάρια και προσθέτοντας όλα τα αρωματικά χόρτα μαζί με το ρύζι και το αυγολέμονο, το αποτέλεσμα είναι ολόιδιο.

Έτσι λοιπόν άφησα για λίγο τις πρασινάδες του κήπου στην ησυχία τους και αγόρασα μανιτάρια. Συνήθως παίρνω διαφόρων ειδών μανιτάρια γιατί νομίζω πως η σούπα γίνεται πιο γευστική αλλά σίγουρα φροντίζω να έχω πλευρώτους και Portobello και μετά ό,τι άλλο μανιτάρι φρέσκο κι αν βρω, ξέρω πως η σούπα μου θα είναι πεντανόστιμη και full θρεπτική!!

Σήμερα σκέφτομαι να προσθέσω και λίγο σπανάκι στη μαγειρίτσα με τα μανιτάρια -είναι που μάζεψα φρέσκο και καταπράσινο- για να κάνω τη σούπα μου ακόμα πιο υγιεινή. Νομίζω πως της πήγε πολύ!

Και πραγματικά αυτό είναι που λατρεύω στη μαγειρική, τη δημιουργία και την έμπνευση της στιγμής!! Μπορείς να κάνεις ατελείωτους συνδυασμούς και να παίξεις με άπειρα υλικά!! Το αποτέλεσμα με δικαίωσε, η μαγειρίτσα έγινε τέλεια! Δοκιμάστε τη και είμαι σίγουρη ότι θα βρίσκεται στο τραπέζι σας όλες τις εποχές του χρόνου.