Italy is always a great idea! Τουλάχιστον για μένα. Κάπως συμβαίνει και νιώθω σαν τρίτη πατρίδα μου αυτή τη χώρα αλλά και τους ανθρώπους. Δεν είναι γιατί έχω ζήσει μεγάλα χρονικά διαστήματα εκεί, πέρα από τα αρκετά ταξίδια που έχω κάνει. Και όμως συμβαίνει. Νιώθω πως μου είναι όλα τόσο οικεία, αγαπώ τα πάντα... Κουζίνα, αισθητική, τα χρώματα, την αρχιτεκτονική, την ιστορία, τον πολιτισμό.. Έτσι, μόλις ανακοινώθηκε το workshop "The Venetian Experience", ήμουν η πρώτη που δήλωσε συμμετοχή, για την ακρίβεια ήμασταν, εγώ και η αγαπημένη μου συνταξιδιώτης, η κόρη μου.

Κάτι που θα έκανε τα πράγματα ακόμη καλύτερα και δελεαστικά ήταν πως οι διοργανώτριες του retreat ήταν γυναίκες που είχα ήδη γνωρίσει και αγαπήσει νωρίτερα και αυτό με έκανε να νιώθω αυτή την ωραία ζεστασιά και οικειότητα. Ταξίδι στο Veneto, Βενετία, σε μια γιορτή της τοπικής κουζίνας, γιορτή φωτογραφίας και ατέλειωτων περιηγήσεων στα άδυτα της περιοχής με τις φίλιες μου. Έτσι ένιωθα. Και όλα αυτά έχοντας την πρωτόγνωρη εμπειρία να κάνουμε glamping! Τι είναι το glamping θα μου πείτε και το ίδιο ρώτησα κι εγώ... Μείνετε μαζί μου και θα σας αποκαλύψω το πιο cool μέρος για να μείνετε στην περιοχή του Veneto. To retreat είχε τη σφραγίδα της Giuseppina Mabilia και της Raina Stinson, που ήξερα ήδη, και θα γνωρίζαμε ακόμη μια σπουδαία φωτογράφο, την Joanna Maclennan.

H Giuseppina Mabilia είναι βέρα Βενετσιάνα αν και εδώ και πολλά χρόνια ζει στην Προβηγκία όπου και διατηρεί τη δική της σχολή μαγειρικής (giuseppinamabiliaexperiences.com). Chef, με σαφείς επιρροές από τη γαλλοϊταλική κουζίνα, που είχα ήδη θαυμάσει και γευτεί τα πιάτα της στην κουζίνα της στην Προβηγκία. Πολύ υπομονετική και φιλόξενη, βλέποντας προφανώς την τεράστια περιέργειά μου για ό,τι μαγειρικό, με άφησε να πειράζω όλα τα υπέροχα πράγματα που έβρισκα στους πάγκους της κουζίνας της αλλά και να μαγειρέψω μαζί της! Ήρεμη, γαλήνια, με ζεστά, σχεδόν μελαγχολικά μάτια και ένα υπέροχο γαλλοϊταλικό accent στη βραχνή φωνή της. Δεν υπήρχε καλύτερος οικοδεσπότης, ξεναγός, μάγειρας που θα μπορούσε να μας ξεναγήσει καλύτερα στην πατρίδα της τη Βενετία και να μας δείξει τα κρυφά μυστικά και μονοπάτια μιας Βενετίας πέρα από τα πολύβουα, γνωστά, τουριστικά spots. Να οργανώσει την κάθε μας περιήγηση στην εξοχή του Veneto, στα τριγύρω νησιά, και να μας δείξει όλα τα διαμάντια της περιοχής. Συγχρόνως, να δημιουργήσει μια ζεστή, σπιτική ατμόσφαιρα και μια αληθινή φιέστα της Βενετσιάνικης κουζίνας στα υπέροχα στολισμένα τραπέζια μας! 

Και η Raina θα ήταν εκεί! Από τις πιο ευχάριστες, γεμάτες χιούμορ, θετικές, ανοιχτόκαρδες αλλά στο βάθος ευαίσθητες προσωπικότητες που έχω γνωρίσει και αγαπήσει! Σχεδόν περίμενα να την ξαναδώ! International award-winning portrait photographer. Θα ζούσα και κάτι άλλο εκτός από food photography. Μας έδωσε μαθήματα για το πώς μπορείς να πεις μοναδικές και δυνατές ιστορίες μέσα από τη φωτογραφία πορτραίτου. Ούτε που φανταζόμουν πως λίγες ώρες μαζί της θα μου άνοιγαν την πόρτα και θα έβλεπα καλύτερα, πιο βαθιά το φως, το story, το μέσα, πέρα από τα μάτια. Και πως επιτέλους, για πρώτη φορά, θα ένιωθα και εγώ άνετα, οικεία μπροστά στον φακό. Ήταν ένα πραγματικό challenge για τη Βέσνα, κάτι που σίγουρα με έβγαλε τόσο ευχάριστα από το comfort zone μου.

Η Joanna Μaclennan θα ήταν η καινούργια μας εμπειρία. Επαγγελματίας φωτογράφος και η ίδια, με ειδικότητα στο interior and still life photography. Oι δουλειές της έχουν εκδοθεί σε πολλά μεγάλα, διεθνή περιοδικά. Μόλις είχε πάρει στα χέρια της το πρώτο της βιβλίο "The foraged home". Ήταν η πλέον κατάλληλη για να μας μυήσει στο slow photography, να διευρύνει τη ματιά μας σε σχέση με το πώς βλέπουμε τον χώρο και τα αντικείμενα και να στήσουμε μαζί τα πιο όμορφα σκηνικά χρησιμοποιώντας φυσικό φως και foraged υλικά.

Όλη αυτή η υπέροχη περιπέτεια ήταν μπροστά μας για μία εβδομάδα (το μεγαλύτερο workshop που έχω πάρει μέρος μέχρι τώρα), και ήταν ανοιχτό μόνο για 8 άτομα! Μια μικρή παρέα! Για άλλη μια φορά γύρισα πίσω κουβαλώντας στην καρδιά μου φίλες. Ζεστές, υπέροχες, συναρπαστικές γυναίκες που μοιράστηκαν γενναιόδωρα μαζί μας την αγάπη τους και τις ιστορίες τους.

Και φυσικά το μέρος που θα μέναμε. Tο Glamping Canonici di San Marco στο Μirano. Στην απίστευτη αγάπη των ιδιοκτητών για ταξίδια αλλά και για τη φύση οφείλεται η δημιουργία του πρώτου Glamping, στην ονειρεμένη ιταλική εξοχή του Mirano. Μόλις 30 λεπτά από τη Βενετία βρίσκεται αυτό το μοναδικό landscape, αυτό το μαγικό τοπίο. Ένας αχυρώνας του 17ου αιώνα μετατράπηκε σε ένα ρομαντικό, σαν από παραμύθι βγαλμένο κτίσμα που φιλοξενούσε τους κύριους χώρους του glamping. Χώρους κουζίνας, τραπεζαρίας, πρωινού αλλά και υπέροχα vintage και ατμοσφαιρικά καθιστικά που ήταν διακοσμημένα με μοναδικά κομμάτια αντίκες και forage αντικείμενα της περιοχής! Στο ίδιο κτήμα, λίγο πιο πέρα, κρυμμένες μέσα σε πυκνή  βλάστηση, αποκαλύφθηκαν 5 σκηνές. Αποικιακού τύπου, τεράστιες σκηνές, απίστευτα πολυτελείς, με διαφορετικό χρώμα και concept η κάθε μια. Ήταν μια μοναδική εμπειρία. Η απόλυτη απόλαυση της φύσης με όλα τις ανέσεις πολυτελούς ξενοδοχείου. Κάτι σαν γείωση! Η ήσυχη βενετσιάνικη εξοχή αποτελούσε τον τέλειο προορισμό για εξοχικές κατοικίες εύπορων Βενετσιάνων και Δόγηδων. Το όλο concept αλλά και η φύση ήταν πρωτόγνωρη εμπειρία. Οι ιδιοκτήτες, άνθρωποι ιδιαίτερα φιλικοί και φιλόξενοι, μοιράστηκαν μαζί μας την ιστορία του κτήματος και την αγάπη τους για ό,τι κάνουν αλλά και την αγάπη τους για την Ελλάδα, φυσικά μεταξύ τυριού και αχλαδιού! 

Από εκεί και πέρα οι μέρες κύλησαν σαν νεράκι. Παρόλο που ήταν το μεγαλύτερο σε διάρκεια retreat που έχω κάνει, ο χρόνος απλά δεν φτάνει ποτέ. Λάτρεψα τις ώρες του πιο χαρούμενου μαθήματος φωτογραφίας με την Raina. Αληθινή εμπειρία. Τις ατέλειωτες ώρες με την Giuseppina στην κουζίνα μαγειρεύοντας και μαθαίνοντας tips και μυστικά της βενετσιάνικης κουζίνας. Η μέρα cruising ήταν μαγική! Με ένα δικό μας πλοιάριο ξεκινήσαμε από τη Βενετία για να επισκεφθούμε τα γνωστά, γραφικά, κοντινά νησάκια. Muranο, Torcello, Burano... Χορτάσαμε χρώμα, ομορφιά. Το μουσείο του εικαστικού Andrich. Γεύμα στη Laguna, πάνω στη βάρκα μας! Και φυσικά πολύ prosecco!

Και η καρδιά του prosecco χτυπάει φυσικά στο Veneto. To πιο διάσημο πλέον αφρώδες κρασί στον κόσμο. Οι πωλήσεις του ξεπερνούν και αυτές της σαμπάνιας. Επισκεφθήκαμε τους διάσημους αμπελώνες ποικιλίας glera ακριβώς στον τρύγο. Πικ νικ στους αμπελώνες και γευσιγνωσία prosecco! 

Φυσικά, δεν έλειψαν και οι βόλτες στη Βενετία. Δεν γινόταν να μην βολτάρουμε στους στενούς δρόμους, στα κανάλια, να χαθούμε για λίγο -γιατί όλοι χανόμαστε σε αυτή την πόλη κάποια στιγμή- και φυσικά να βγάλουμε άλλες 500 φωτογραφίες με θέμα το νερό, τα κανάλια και την αντανάκλαση. Η Giuseppina όμως ήταν θησαυρός. Ήξερε μυστικά στενά, περάσματα, ντόπιες αγορές, χωμένα μαγαζάκια. Πάντα περνούσαμε επιστρέφοντας από τη γνωστή, αγαπημένη υπαίθρια αγορά τροφίμων του Rialto. Γυρνούσαμε με γεμάτες τις τσάντες μας για να μαγειρέψουμε τα ολόφρεσκα θαλασσινά μας στην κουζίνα του Canonici. Άλλωστε η βενετσιάνικη κουζίνα φημίζεται για τα θαλασσινά της.

Φυσικά, όπως πάντα, πριν φάμε φωτογραφίζουμε. Μαζί με την Joanna στήναμε υπέροχα σκηνικά χρησιμοποιώντας τα φρέσκα μας λαχανικά και ό,τι forage αντικείμενα βρίσκαμε στο κτήμα. Είναι πολύ ωραίο να δοκιμάζεις τις δυνατότητές σου, να μαθαίνεις καινούργια πράγματα, να παίρνεις κάτι από τη ματιά του άλλου. Αισθάνθηκα πως το still life slow photography workshop της Joanna μου άνοιξε προοπτικές, με προβλημάτισε, ηρέμησε κάπως τη ματιά μου αλλά και τη σκέψη μου.

Περάσαμε μια ολόκληρη μέρα σε μια από τις μεγαλύτερες και ομορφότερες Brocante, υπαίθριες αγορές αντίκας στην Piazzola sul Brenta. H διάσημη αυτή αγορά γίνεται μία φορά το μήνα και δέχεται επισκέπτες που έρχονται από πολύ μακριά ειδικά για αυτή. Ήταν τόσο μεγάλη που ήταν άθλος να τη γυρίσεις ολόκληρη. Φαντάζομαι πως σε κανέναν δεν είναι εύκολο να αντισταθεί στα υπέροχα, γεμάτα ιστορία, παλιά αντικείμενα. Βρεθήκαμε στην όχι και τόσο ευχάριστη  θέση με την κόρη μου να επιστρέψουμε μόνο με μια παιδική πλεκτή καρέκλα, ένα σκαμνάκι και ό,τι άλλο βάλει ο νους σας σε vintage props για τις φωτογραφίσεις του blog!

Θα μπορούσα να γράψω άλλα τόσα, λεπτομέρειες, όμορφες στιγμές, κουβέντες, συζητήσεις, υπέροχα γεύματα, γεμάτα ποτήρια... Γέλια... Δεν το κάνω για ευνόητους λόγους. Θα κλείσω με κάτι που σκέφτομαι συχνά τελευταία. Κάναμε με την κόρη μου μια αστραπιαία επίσκεψη στην Biennale που μας αρέσει και πάντα μας γοητεύει. Δεν υπήρχε χρόνος και ήταν σαν να κλέψαμε λίγα λεπτά για να μπορέσουμε να πάρουμε έστω μια μικρή γεύση. Ο τίτλος της περσινής Biennale ήταν "Μay you live in interesting times". Tότε που είχα διαβάσει τον τίτλο είχε τελείως διαφορετικό νόημα για εμένα από ότι σήμερα. Η φετινή χρονιά ξεκίνησε και εξελίσσεται περίεργα. Νιώθω πως έχουμε αρχίσει να ζούμε αυτή την ευχή. O κόσμος γύρω μας σαν να αλλάζει και είμαστε εμείς που αρχίζουμε να γευόμαστε και να δοκιμαζόμαστε από αυτές τις αλλαγές. Καλές ή κακές. Κάποια πράγματα είναι κοινά και τα ζούμε όλοι σε παγκόσμια κλίμακα και κάποια είναι πιο ατομικά. Πάντως περίεργα, πρωτόγνωρα και διαφορετικά. Σκέφτομαι και εύχομαι να πάρουμε γνώση από αυτά που μας συμβαίνουν. Να βρούμε τις ισορροπίες μας και να καταφέρουμε να βρούμε την κανονικότητά μας. Κανονικότητα! Αυτή τη λέξη έψαχνα. Γράφοντας το άρθρο για το ταξίδι της Βενετίας ήταν σαν να μου έκανα ένα απίστευτο δώρο. Πόσο σημαντικά πράγματα ζούμε, χαιρόμαστε και τα θεωρούμε δεδομένα, κανονικά. Νομίζω πως αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε πόσο πολύτιμα είναι κάποια πράγματα και κάποιοι άνθρωποι στη ζωή μας και να χαιρόμαστε την κάθε μέρα, την κάθε στιγμή σαν να είναι μοναδική. 

Αυτό ήταν και το ταξίδι μας στη Βενετία, "The Venetian Experience", μοναδικό! Το καλό νέο είναι πως το retreat επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο. Εάν σας δοθεί η ευκαιρία, μην το χάσετε!