Στην αναζήτηση της ταυτότητας του notguiltyfood προβληματίστηκα πολύ! Δεν είναι και τυχαία η καθυστέρηση… Ένιωθα πως δεν μου έφτανε απλά να παρουσιάζω συνταγές, μου φαινόταν πολύ μονότονο, στείρο. Ένιωθα ότι ήθελα να δημιουργήσω κάτι ζωντανό, μια κίνηση, να γνωρίσω και να συναναστραφώ ανθρώπους του χώρου, ταλαντούχους που έχουν και θέλουν να δώσουν πράγματα!! Ήθελα να μάθω, να εξελιχθώ και η ίδια μέσα από αυτή τη διαδικασία και να το μοιραστώ όλο αυτό φυσικά μέσα από το blog!

Έτσι γεννήθηκε η ιδέα του chef in the blog, η φιλοξενία chef, και όχι μόνο, ανθρώπων δημιουργικών που έχουν πάθος για τη μαγειρική, ανοιχτούς να μοιραστούν τα μυστικά τους, να δεχθούν ερωτήσεις, να τσαλακωθούν, να διδάξουν!!

Στη λέξη chef, απλώς θα πω ότι νιώθω ένα δέος!! Έχω στην κυριολεξία μπροστά μου αυτή την τόσο κλασική εικόνα του υπερανθρώπου να σκύβει πάνω από το δημιούργημά του για να προσθέσει αυτή την τελευταία πινελιά τελειότητας!!! Και εκεί στο βλέμμα αυτό μπορείς να διαβάσεις την απόλυτη αφοσίωση, το πάθος, την πειθαρχία …. κάτι που αγγίζει τα όρια της τρέλας!!! Respect!!!

Η στήλη chef in the blog κάνει την αρχή της με το ποδαρικό μιας υπέροχης chef και φίλης, της Ιωάννας Θεοδωρακάκη, Duck Private Cheffing!!

Η φήμη της Ιωάννας και της Πάπιας έχουν προ πολλού ξεπεράσει τον εαυτό τους αλλά και τα γεωγραφικά όρια της Θεσσαλονίκης!!! Για όσους είμαστε τυχεροί να επισκεπτόμαστε αυτό το κουκλίστικο, σαν βγαλμένο από fairy tale εστιατόριο και να γευόμαστε τις λιχουδιές του, το Duck είναι σταθερή αξία, μη διαπραγματεύσιμη, απόλυτη!!! Το Duck είναι must!!

Τέσσερα χρόνια κλείνει φέτος η Πάπια και νομίζω πως όταν θα σβήσει τα κεράκια της θα ακούσει πολλές ευχές, ζεστές και αληθινές!!! Είναι πλέον από τα πιο δυνατά και αγαπημένα εστιατόρια της πόλης με πολλούς και φανατικούς οπαδούς κάθε ηλικίας! Η Ιωάννα και ο σύζυγός της Στέφανος Αντωνιάδης έχουν κάθε λόγο να είναι υπερήφανοι για το έργο τους!! Έστησαν το υπέροχο όνειρό τους με πολλές δυσκολίες σε ένα μέρος μάλλον αφιλόξενο (ΒΙΠΕ Πυλαίας). Δοκιμάστηκαν στην αρχή αλλά για πολύ λίγο. Ο κόσμος δεν άργησε να έρθει, να δοκιμάσει, να ενθουσιαστεί, να το διαδώσει. Πολύ γρήγορα το μικρό, cozy, ζεστό και ατμοσφαιρικό εστιατόριο έγινε talk of the town!!

Υπέροχα πιάτα από έναν κατάλογο που διαμορφώνεται κάθε μέρα, ο απόλυτος ορισμός του comfort food, μια κουζίνα ορθάνοιχτη που δεν φοβήθηκε να κρύψει τίποτα, λειτούργησαν σαν μαγνήτης!! Υπάρχει μια σχέση διαδραστική της κουζίνας και της σάλας, θεατρική θα έλεγα! Νιώθεις ότι παρακολουθείς αβίαστα αυτή τη μαγική σκηνή, τις φιγούρες να κινούνται σχεδόν ρυθμικά, και σαν να γίνεσαι μέρος αυτού του έργου και εσύ, χωρίς να σε αποσπούν, κάπως μαγικά, φυσικά!!!

Η Ιωάννα είναι μια γυναίκα που όσο περισσότερο γνωρίζω τόσο περισσότερο αναρωτιέμαι, πώς? Πώς αυτή η τόσο ντελικάτη, τρυφερή, γαλήνια, ευγενική, ταπεινή μέχρι εκεί που δεν πάει ύπαρξη, μεταμορφώνεται σε μια σούπερ πρωταγωνίστρια μιας παράστασης τόσο απαιτητικής, που παίζει 6 μέρες την εβδομάδα, μεσημέρι - βράδυ??? Πώς μπορεί να αντέξει κάποιος, εκτός εάν έχει ποτίσει το είναι του με μαγικό φίλτρο ασύλληπτης αγάπης για αυτό που κάνει. Και όμως αυτό το κορίτσι τα καταφέρνει περίφημα και όχι μόνο στη σκηνή αλλά και όταν κατεβαίνει από αυτή -και πάντα το κάνει-- για να πάρει η ίδια την παραγγελία, για να χαιρετίσει τον καθένα χωριστά, να τους τιμήσει που την τίμησαν!!

Με δισταγμό ρώτησα την Ιωάνννα εάν θα μπορούσε να μαγειρέψει για το blog μου. Ένα blog που βρισκόταν σε εξέλιξη, δεν θα είχε την εικόνα του. Δέχθηκε με χαρά, ακομπλεξάριστα, ειλικρινά!!

Το ραντεβού μας κανονίστηκε μια Κυριακή πρωί, αρχές Δεκέμβρη. Με τους συνεργάτες μου βρεθήκαμε σε ένα καταστόλιστο εστιατόριο που ετοιμαζόταν full για το μεσημεριανό γεύμα. Μπορώ να πω ότι πανικοβλήθηκα λιγάκι για το πώς θα μπορέσουμε εν μέσω αυτού του Sunday fever, να βγάλουμε το αποτέλεσμα που θέλαμε και να μαγειρέψουμε και μια συνταγή για το blog!! Κάθε μου αμφιβολία εξαφανίστηκε με την έλευση της Ιωάννας! Εκεί που πραγματικά εντυπωσιάστηκα ήταν όταν μπήκα μαζί της στην κουζίνα. Ένιωσα πόσο απίστευτο έλεγχο και σιγουριά έχει αυτή η γυναίκα πίσω από τον πάγκο της!!! Queen of the kitchen!! Όλα δούλευαν σαν ένα καλοκουρδισμένο ρολόι με απόλυτη ακρίβεια!!

Ξεκινήσαμε τη μαγειρική μας. Η Ιωάννα θα μας ετοίμαζε Σούπα σελινόριζας με φουά γκρα!! Είναι ένα χειμωνιάτικο πιάτο που σερβίρεται αυτή την εποχή στο μαγαζί και ο κόσμος το έχει λατρέψει, και εγώ επίσης.

Καθώς μαγειρεύαμε με απορρόφησε τελείως αυτή η τόσο ταλαντούχα ύπαρξη, δεν κατάλαβα ότι μας φωτογράφιζαν ούτε ότι γύρω μας υπήρχε μια στρατιά από κόσμο που πηγαινοερχόταν. Ήθελα να μείνω εκεί και να συνεχίσω να μαγειρεύω… Με γέμισε ενέργεια, σαν να μου έδωσε φτερά και μια επιπλέον σιγουριά για αυτό που ήθελα να κάνω. Σε ευχαριστώ Ιωάννα μου!

ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ CHEF

1. Tι αγαπάς περισσότερο στη δουλειά σου?

   Αγαπώ τα προϊόντα που μου φέρνουν κάθε πρωί και λαχταρώ να τα μαγειρέψω, λαχανικά, φρέσκα ψάρια… Αγαπώ τη φροντίδα που χρειάζεται το φαγητό. Αγαπώ την ένταση της κουζίνας σε ένα γεμάτο εστιατόριο. Αγαπώ να βλέπω ευχαριστημένους πελάτες να περνούν όμορφα με την παρέα τους!

2. Πότε ένιωσες ότι ναι, θα γίνω chef?

   Ένιωσα ότι θα γίνω Chef από πολύ μικρή, σε ηλικία περίπου 9 ετών!! Καταλαβαίνω μεγαλώνοντας πόσο σημαντικό είναι να ανακαλύπτεις τι σου αρέσει στη ζωή σου. Η μαγειρική για μένα δεν είναι απλά το επάγγελμα μου, είναι όλη μου η ζωή!!

3. Tι νιώθεις όταν είσαι στη κουζίνα του Duck μαγειρεύοντας full, τα πάντα γύρω σου κινούνται και η σάλα είναι γεμάτη από κόσμο?

   Νιώθω στο φυσικό μου περιβάλλον!! Αυτό που έχω μάθει να κάνω όλα αυτά τα χρόνια, νιώθω τον οργανισμό μου ζωντανό!! Και όταν η σάλα είναι γεμάτη κόσμο τότε είναι η απόλυτη ευτυχία!

4. Σε μια κουζίνα ορθάνοιχτη, δεν έχεις την αίσθηση ότι δεν υπάρχει περιθώριο λάθους?

   Σε μια ανοιχτή κουζίνα τον πρώτο καιρό είσαι προσεκτικός στις κινήσεις σου, στην πορεία όμως δεν νιώθεις ότι κάποιος σε παρακολουθεί. Είναι πολύ ωράιο να έχεις επαφή με τον πελάτη, να βλέπεις πώς νιώθει με το φαγητό σου.

5. Πως βγήκε το όνομα Duck Private Cheffing?

   Συνηθίζεται στα εστιατόρια να δίνουν ονόματα ζωων. Εμείς όταν το ψάχναμε, θέλαμε ένα παιχνιδιάρικο διαφορετικό και μας προέκυψε το duck!

6. Ποια νομίζεις ότι είναι να μεγάλα όπλα σου?

   Θα έλεγα ότι τα μεγάλα όπλα μου είναι τα προϊόντα που χρησιμοποιώ και δεν το διαπραγματεύομαι ποτέ! Είναι η συνέπεια και η αφοσίωση μου σε όλο αυτό που κάνω. Η φροντίδα στο πιάτο, στο χώρο, σε όσα περισσότερα μπορώ!

7. Ποια πέντε πράγματα δεν λείπουν ποτέ από την κουζίνα σου?

   Απο την κουζίνα μου δεν λείπει ποτέ το ελαιόλαδο, το αλάτι (με τίποτα), το σκόρδο, τα φρέσκα ψάρια, η σοκολάτα και η αγάπη μου!

8. Το τίμημα είναι μεγάλο. Ποια πράγματα στερείσαι περισσότερο?

   Όταν είσαι chef στο δικό σου εστιατόριο, αποφασίζεις να αφιερώσεις όλο σου τον εαυτό ! Οι ώρες είναι πολλές, έχεις να αντιμετωπίσεις διάφορα θέματα κάθε μέρα οπότε δεν λείπεις ποτέ!! Περιμένεις τον πελάτη να έρθει στο σπίτι σου (τώρα πια) και να τον περιποιηθείς. Είναι οι επιλογές που κάνεις στη ζωή σου, δεν υπάρχει χρόνος για τίποτα άλλο.

9. What’s next?

   Έχουμε διάφορες σκέψεις για το μέλλον. Θέλουμε να κάνουμε μικρά και σίγουρα βήματα για την εξέλιξη του Duck. Τώρα είμαστε εδώ και κάθε μέρα προσπαθούμε να ανταποδώσουμε την αγάπη που μας δίνει ο κόσμος!