Μύδια Marinière

Σήμερα θα κάνω τη δική μου παραλλαγή της συνταγής, έτσι όπως την κάνουμε χρόνια στο σπίτι μας.

 

Ένας επιπλέον λόγος για τον οποίο αγαπώ την Ελλάδα είναι τα υπέροχα θαλασσινά της. Τα φρούτα του βυθού νομίζω πως δεν είναι πουθενά τόσο νόστιμα όσο εδώ! Και φυσικά το καλοκαίρι πηγαίνει χέρι-χέρι με αυτά! Σχεδόν δεν μπορείς να σκεφτείς το ένα χωρίς το άλλο. Όταν πάει ο νους σου σε διακοπές, είτε είσαι Έλληνας είτε τουρίστας, αυτό ονειρεύεσαι, ένα μικρό ταβερνάκι, δίπλα στη θάλασσα και πάνω στο τραπέζι μια ποικιλία θαλασσινών! 

Ο πλούτος και η ποικιλότητα του βυθού της Μεσογείου είναι ασύλληπτα. Αυτά φαίνεται πως χαρίζουν τη νοστιμιά στα ψάρια και τα θαλασσινά της. Αν και οι θάλασσες γενικά έχουν υποστεί μεγάλες καταστροφές και έχουν μολυνθεί ανεπανόρθωτα, στην Ελλάδα βρίσκει κανείς ακόμη ψάρια και όστρακα υπέροχης ποιότητας.

Το καλοκαίρι, όπως είπαμε, τα αγαπάει πολύ γιατί είναι ελαφριά, χαμηλά σε θερμίδες, ό,τι πρέπει για να κρατήσουμε μια προσεγμένη διατροφή και φυσικά πεντανόστιμα! Δεν μπορώ να φανταστώ κάτι που να συνοδεύει καλύτερα ένα υπέροχο ασύρτικο τα ζεστά καλοκαιρινά βραδάκια! Δεν χρειάζεται να μαγειρευτούν πολύ και πολλά τρώγονται και ωμά! Το μόνο που χρειάζεται είναι να βρείτε έναν καλό ψαρά, ο οποίος θα γίνει ο δικός σας ψαράς, που να εμπιστεύεστε και να σας προτείνει πάντα τα σωστά φρούτα της θάλασσας τη σωστή εποχή.

Tο καλοκαίρι καλά κρατεί, όπως και η όρεξή μας για θαλασσινά. Τρελή αδυναμία στα μύδια και στα όστρακα στο σπίτι μας! Και αυτή είναι ακριβώς η εποχή που βρίσκονται τακτικότατα στο τραπέζι μας. Πολλοί είναι οι τρόποι και οι συνταγές που τα απολαμβάνουμε αλλά τα αγαπημένα μας είναι τα Aχνιστά Μύδια ή τα Μύδια Marinière! Ο όρος αναφέρεται σε μία συγκεκριμένη συνταγή με μύδια τα οποία σοτάρονται με κρεμμυδάκι φρέσκο και σκόρδο και σβήνονται με λευκό κρασί. Και κάτι ακόμα, σερβίρονται με ένα μπολ φρεσκοτηγανισμένες,  πολύ λεπτές πατάτες! Τέλειο?

 

Η συνταγή προέρχεται από τη Δυτική Ευρώπη όπου και είναι πολύ δημοφιλής. Αποτελεί κλασική γαλλική συνταγή, αλλά είναι σχεδόν εθνικό πιάτο στο Βέλγιο, και σε πολλές ακόμα χώρες. Νομίζω πως υπάρχει σε όλες τις παραθαλάσσιες περιοχές σε διάφορες παραλλαγές. Για πρώτη φορά θυμάμαι πως τα έφαγα στη Δαλματία μικρή, αλλά ήταν δημοφιλές πιάτο και στις παράκτιες περιοχές της Αγγλίας, εκεί που σπούδαζε η κόρη μου. Ήταν η καλύτερή μας έξοδος για μύδια και κρασάκι! Ομολογώ πως είναι από τα πλέον αγαπημένα μου πιάτα και το αναζητώ πάντα όπου και αν βρίσκομαι.

Σήμερα θα κάνω τη δική μου παραλλαγή της συνταγής, έτσι όπως την κάνουμε χρόνια στο σπίτι μας. Είναι αυτά τα μικρά πειράγματα που μπορείς να κάνεις σε ένα πιάτο και να το κάνεις κάπως πιο δικό σου, κάπως à la Vesna. Η δική μου εκδοχή δεν έχει φρέσκο κρεμμυδάκι και στο τέλος, μαζί με τον φρεσκοκομμένο μαϊντανό, έχει προστεθεί λίγη ψιλοκομμένη φρέσκια ντομάτα!

Προσωπικά ξεκινώ πάντα με το καθάρισμα των μυδιών που είναι και το πιο hardcore της υπόθεσης. Η αλήθεια είναι πως είναι λίγο μπελάς αλλά εάν το κάνετε λίγες φορές, θα τους πάρετε σύντομα τον αέρα. Ξεκινάω πάντα το καθάρισμα ξύνοντας με ένα ειδικό μαχαιράκι τα σκληρά υπολείμματα του κελύφους. Αφού αφαιρέσω αυτά, αφαιρώ απαραίτητα το χνούδι, τραβώντας το απότομα προς τα έξω. Στη συνέχεια με ένα σύρμα ξύνω καλά την επιφάνεια του μυδιού μέχρι να γίνει λεία.

Πολλές φορές τα μύδια κατηγορούνται για δηλητηριάσεις και δυσανεξίες και για αυτό θέλουν λίγη παραπάνω προσοχή. Εκτός του ότι είναι καλό να έχετε τον δικό σας ψαρά που να εμπιστεύεστε, είναι καλό και οι ίδιοι να γνωρίζετε κάποια πράγματα για να αποφύγετε τις δυσάρεστες καταστάσεις. Όπως ότι μαγειρεύουμε μόνο τα μύδια που είναι κλειστά όταν τα αγοράζουμε και δεν είναι χτυπημένα. Όταν τα μαγειρέψουμε, θα καταναλώσουμε μόνο αυτά που έχουν ανοίξει, τα κλειστά τα πετάμε. Ένα μυστικό που χρησιμοποιώ εγώ είναι και η μυρωδιά. Τα φρέσκα μύδια μυρίζουν θάλασσα και δεν έχουν καμία περίεργη δυσοσμία!

Και κάτι ακόμα. Προσοχή στο αλάτι. Τα άγρια μύδια της θάλασσας είναι και τα πιο νόστιμα γιατί κρατάνε μέσα τους το νερό της θάλασσας. Μου αρέσει να κρατάω μέρος αυτού του υγρού στοιχείου γιατί δίνει μεγάλη νοστιμιά στα μύδια μου. Πολλές φορές χρειάζεται πολύ λίγο ή και καθόλου αλάτι εξαιτίας της θαλασσινής αλμύρας.

Και τέλος να θυμάστε πως καθώς απολαμβάνετε το υπέροχό σας πιάτο με ολόφρεσκα μαγειρεμένα μύδια, συνοδεύοντάς το με το αγαπημένο σας κρασί, τρώτε κάτι ιδιαίτερα θρεπτικό και ωφέλιμο. Είναι πλούσια σε Ω-3, σίδηρο, φώσφορο, ασβέστιο... Και ένα σωρό πολύτιμα στοιχεία! Το τερπνόν μετά του ωφελίμου!

Υλικά

3-4 κιλά μύδια με το κέλυφος

100ml λευκό, ξηρό κρασί

100ml ζωμού από τα μύδια

100ml νερό 

χυμό από ένα λεμόνι

1κσ corn flour

2-3 σκελίδες σκόρδο

1 ή μισή πιπερίτσα chili

1/2 ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο

30 ντοματάκια cherry κομμένα στα τέσσερα

αλάτι, πιπέρι

50ml ελαιόλαδο

 

Μέθοδος

1. Καθαρίζουμε τα μύδια. Επιλέγουμε μόνο τα μύδια που είναι κλειστά. Με ένα μαχαιράκι για όστρακα αφαιρούμε και ξύνουμε τις σκληρές επιφάνειες. Αφαιρούμε το χνούδι προς τα έξω με μία απότομη κίνηση ώστε να κοπεί. Συνεχίζουμε τρίβοντας τα κελύφη με ένα σύρμα μέχρι να καθαρίσουν τελείως. Πλένουμε προσεκτικά και αφήνουμε να στραγγίξουν.

2. Σε ένα μεγάλο ρηχό σκεύος βάζουμε τα μύδια σε δυνατή φωτιά και σκεπάζουμε για λίγα λεπτά μέχρι να ανοίξουν. Τα αποσύρουμε αμέσως από τη φωτιά, δεν θέλουμε να παραβράσουν, και τα βγάζουμε σε μια πιατέλα κρατώντας το ζουμί που έχουν αφήσει. Συνήθως μας μένει περίπου ένα ποτήρι. Στραγγίζουμε πολύ καλά το ζουμί από μικροχνουδάκια και πιθανή άμμο. 

3. Σε ένα μεγαλύτερο δοχείο προσθέτουμε τον ζωμό των μυδιών, το νερό, τον χυμό λεμονιού, το κρασί, λίγο αλατάκι, πιπέρι και διαλύουμε μέσα και το ένα κουτάλι με το αλεύρι. Το αλεύρι θα δώσει στα μύδια μας μια λίγο πιο πηχτή σως.

4. Σε ένα βαθύ τηγάνι σοτάρουμε ψιλοκομμένα το σκόρδο, την πιπερίτσα chili για λίγη ώρα μέχρι να αφήσουν τα αρώματά τους. Με τίποτα δεν αφήνουμε το σκόρδο να κιτρινίσει, θα χαλάσει όλη η γεύση του φαγητού. Προσθέτουμε τα μύδια, μόνο όσα έχουν ανοίξει, και τα σοτάρουμε για λίγη ώρα. Σβήνουμε με τον ζωμό που έχουμε φτιάξει προηγουμένως και βράζουμε για 4-5 λεπτά. 

5. Τέλος, πασπαλίζουμε τα μύδια μας με ψιλοκομμένο μαϊντανό και τα ντοματάκια cherry. 

Σχόλια