Η καρδιά των γιορτών νομίζω πως βρίσκεται κάπου ανάμεσα στα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Και αν είναι έτσι, τότε βρισκόμαστε ακριβώς σε αυτή τη φάση. Μόλις μια ανάσα μετά τα Χριστούγεννα αλλά και μια ανάσα πριν την Πρωτοχρονιά.

Ομολογώ πως πάντα αυτές οι μέρες για μένα είναι πολύ γεμάτες, για να μην πω εξαντλητικές. Οι μέρες που περνούν είναι σχεδιασμένες μέχρι την τελευταία τους λεπτομέρεια και οι λίστες με όλα όσα έχω να κάνω είναι ατέλειωτες. Εμπλουτίζονται συνεχώς και στις επόμενες προστίθενται όλο και περισσότερα "to do"! 

Oι κινήσεις μου στο σπίτι είναι αρκετά περιορισμένες και εντοπίζονται κυρίως στον χώρο της κουζίνας. Το blog βέβαια έχει βοηθήσει πολύ σε αυτό. Οι ανάσες εκτός κουζίνας και τα διαλείμματα  καθαρού αέρα αλλά και μιας κάποιας ανεμελιάς αυτές τις μέρες είναι ελάχιστες. Η οργάνωση των γιορτινών τραπεζιών απαιτεί χρόνο, αγάπη και υπομονή.

Τα τραπέζια στην αρχή και όσο τα οργανώνεις στο χαρτί φαίνονται πιο απλά και εύκολα. Στην πορεία όμως πάντα, μα πάντα, εξελίσσονται σε πιο περίπλοκα. Τα menu αλλάζουν, προστίθενται κι άλλα πιάτα, λίγο πιο vegan, άλλα vegetarian... Άλλοι τρώνε κρέας, γαλοπούλα και άλλοι πάλι όχι... Ένας ψιλοχαμός και ώρες ατέλειωτης μαγειρικής!

Σε όλο αυτό το διάστημα ο χρόνος τρέχει ανελέητα γρήγορα και χωρίς να καταλάβεις πώς, βρίσκεσαι να αναρωτιέσαι πού πήγε και πώς πέρασε τόσο γρήγορα!

Φυσικά, από την καθαρή ώρα μαγειρικής θα πρέπει να προσθέσουμε και εκείνες της διακόσμησης και του στολισμού του γιορτινού τραπεζιού. Για μένα είναι η αγαπημένη μου στιγμή. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ πως ακουμπάω τα χριστουγεννιάτικα στολίδια μου σε τίποτα άλλο παρά σε ένα μοναδικό, υπέροχα διακοσμημένο τραπέζι. Δεν το συζητώ!

Πολλή μαγειρική, λίγη διακόσμηση, λίγο τα ψώνια, τα δώρα, κάπως έτσι περνούν οι πιο γεμάτες, για να μην πω κουραστικές, χριστουγεννιάτικες μέρες μου! Και κάθε φορά, το θυμάμαι χαρακτηριστικά, μετά από έναν τέτοιο χαμό υποχρεώσεων, ορκίζομαι πως για ένα καλό χρονικό διάστημα θα απέχω και δεν θα κάνω τίποτα απολύτως! Και πιστέψτε με πως είναι αληθινοί οι όρκοι μου!

Μόλις περάσουν δύο, το πολύ τρεις μέρες, σαν να έχω κάνει μια τονωτική ένεση και είμαι πάλι έτοιμη να ξεκινήσω από την αρχή. Σαν μόλις δύο μέρες να είναι αρκετές για να πάρουν όλη την κούραση και εξάντληση και το μόνο που μένει είναι η χαρά!! Η χαρά και η αγάπη που είναι άλλωστε και ο λόγος που, για μένα, γίνονται όλα αυτά. Χαρούμενα πρόσωπα, αγαπημένοι άνθρωποι, μαζεμένοι όλοι γύρω από το τραπέζι, να μοιράζονται ευχές, αγάπη... Και υπέροχο φαγητό! Και φυσικά τα δώρα!

Μιας και το φετινό μας menu είχε αρκετά ψαρικά και αφού είχα την τύχη να βρω ολόφρεσκα θαλασσινά, σας έρχομαι με μία ακόμη πολύ αγαπημένη συνταγή! Ένα σιγουράκι, στανταράκι, ένα safe πιάτο. Ένα tartare ψαριού! Ελαφρύ, εύκολο, με πολλές δυνατότητες παραλλαγής, gourmet, raw, αλλά και τόσο απλό! Ταρτάρ με λαβράκι και ξινή κρέμα! Έχω πειραματιστεί με πολλές raw συνταγές για να καταλήξω σε μία που με βγάζει πάντα ασπροπρόσωπη. Και φυσικά δεν υπάρχει τίποτα πιο elegant για την αρχή ενός γιορτινού τραπεζιού! Κερασάκι στην τούρτα για το ταρτάρ μου είναι οι πέρλες λαδιού σε διάφορες γεύσεις. Πρόκειται για τις πιο τέλειες,  μικροσκοπικές μπαλίτσες που μέσα τους περιέχουν έξτρα παρθένο ελαιόλαδο σε διάφορες γεύσεις, παγιδευμένο σε μια μεμβράνη από εκχύλισμα φυκιών. Αριστούργημα!! Και να σκεφτείτε πως τα πράγματα γίνονται όλο και καλύτερα γιατί η εμπνευσμένη αυτή ιδέα προέρχεται από μία ελληνικότατη εταιρία, την Ευ Γαία (perla.com.gr).  Δεν περιγράφεται η  στιγμή που "σκάνε" αυτές οι μικρές, γευστικές βόμβες στο στόμα σου σκορπώντας το μοναδικό άρωμά τους. Χρησιμοποιώ αυτό το απίθανο "χαβιάρι" με γεύση λεμονιού και καυτερής πιπεριάς για το σημερινό μου ταρτάρ και πιστεύω πως απλά θα το απογειώσει!