Ένα τελευταίο καλαθάκι με φράουλες για φέτος! Αυτό μάζεψα σήμερα με 37C! Η αλήθεια είναι πως πήγα για μελιτζάνες και ντομάτες αλλά γύρισα και με φράουλες. Νόμιζα πως ήδη είχαν σταματήσει να βγαίνουν αλλά να που τα μικρά μας θαμνάκια μου χάρισαν λίγα ακόμα από τα όμορφα, αρωματικά, κατακόκκινα φρούτα τους.

Θα μπορούσαν να είναι και δύο τα καλαθάκια αλλά πολλές είχαν πια αρχίσει να χαλάνε γιατί είναι κατακαλόκαιρο πλέον και κοντεύουμε τους 40C αλλά και γιατί κάτι μικρά ζουζουνάκια είχαν αρχίσει να τις νοστιμεύονται καθώς δεν τις ψεκάζουμε. Με πολύ κόπο έπρεπε να κάνω το ξεκαθάρισμα και έτσι βρέθηκα με το ένα μου καλαθάκι απόλυτα σωστής και άρτιας φράουλας!

Δοκιμάζοντάς τις διαπίστωσα πως αυτές οι όψιμες φραουλίτσες είχαν διαφορά. Παρόλο που ήταν κάπως πιο μικρές στην εμφάνιση, σαν να είχε εξασθενήσει λίγο η δύναμή τους, ήταν απίστευτα νόστιμες και αρωματικές. Σαν να είχαν μαζέψει και απορροφήσει όλο τον ήλιο και τη νοστιμιά του καλοκαιριού! Θύμισαν λίγο τη γεύση και το άρωμα της αγριοφράουλας! Απλά τέλειες!

Φυσικά και σκέφτηκα να τις φάμε έτσι ωμές αντί να στολίσουν κάποιο γλυκό αλλά είναι αυτό το μικρόβιο που έχω και αρχίζω να φτιάχνω εικόνες με το μυαλό μου και να τις βλέπω μπροστά μου! Καταρχάς σίγουρα θα έβγαζα μερικές φωτογραφίες, δεν το συζητώ, και τότε θα αποφάσιζα για το μέλλον τους! Και δεν ήταν δύσκολο να βρώ τη συνταγή μου για σήμερα.

Ψάχνοντας στα props μου να βρω διάφορα ώστε να αρχίσω το food styling, αναμέσα εκεί στα πιατάκια και στα υφάσματα έπεσα πάνω σε κάτι πολύχρωμες θήκες σιλικόνης για ζελέ, σαν αυτές που χρησιμοποιούσαμε από τότε που ήταν μικρή η κόρη μου! Αυτό ήταν! Θα έδιναν χαρούμενο και παιχνιδιάρικο σκηνικό στη φωτογραφία μου. Και φυσικά θα έφτιαχνα μία ωραιότατη panna cotta για να τη στολίσω με τις φραουλίτσες μου.

Να πούμε εδώ, για όσους δεν το γνωρίζουν ήδη, πως πρόκειται για ένα πολύ γνωστό ιταλικό γλυκό που η ονομασία του σημαίνει ψητή κρέμα. Μου φαινόταν όμως κάπως λίγο να κάνω απλώς μία panna cotta, ήθελα να την κάνω λίγο πιο εντυπωσιακή. Ήθελα κάτι σίγουρα όμορφο και γευστικό, όπως ακριβώς ήταν και οι φράουλές μου. Και το βρήκα, θα την έκανα δίχρωμη, με ζελέ φράουλας και φυσικά θα έκανα και μία υπέροχη σως από το ίδιο φρούτο για να τη στολίσω.

Φυσικά για να τα κάνουμε όλα αυτά χρησιμοποιούμε φύλλα ή σκόνη ζελέ. Σήμερα θα κάνω το γλυκό μου ακόμα πιο αγνό χρησιμοποιώντας agar agar αντί για ζελέ σκόνη. Το agar agar είναι φυτικό πηκτικό που προέρχεται από ένα φύκι. Μπορείτε να το βρείτε στα καταστήματα βιολογικών προϊόντων κυρίως. Το χρησιμοποιώ εδώ και κάποια χρόνια συνήθως όταν θέλω να κάνω κάποιες μαρμελάδες με λιγότερη ζάχαρη αλλά και στα ζελέ. Είναι εντελώς φυτικό και δίνει φανταστικό αποτέλεσμα. Θέλει λίγη προσοχή στη δοσολογία, για αυτό διαβάστε προσεκτικά τις οδηγίες πρωτού το χρησιμοποιήσετε γιατί μπορεί να είναι διαφορετικές ανάλογα με τον κατασκευαστή. Για αυτό σήμερα οι δοσολογίες που θα δώσω είναι σύμφωνα με αυτό που έχω αγοράσει εγώ.

Σαν παιχνίδι μου φάνηκε το σημερινό post. Δεν χορταίνω να φωτογραφίζω τα υπέροχα, χαρούμενα χρώματα που έχει το σκηνικό μου. Ροζ, φουξ, κόκκινα... Βγήκε και τόσο όμορφη και εντυπωσιακή η panna cotta! Όλα αυτά με γυρίζουν πίσω στην παιδική μαγειρική, όπως την κάναμε τότε που η κόρη μου ήταν μικρή και φτιάχναμε χρωματιστά, χαρούμενα σκηνικά. Μνήμες και στιγμές υπέροχες και ροζ, που όλοι τις χρειαζόμαστε!!

Η panna cotta μου έγινε υπέροχη, χωρίς ίχνος ζελατίνης. Φυσικά εσείς μπορείτε να  τη χρησιμοποιήσετε για ένα σίγουρα πιο "σφιχτό" αποτέλεσμα. Όπως και αν το κάνετε, και φυσικά όποια φρούτα και αν επιλέξετε, η συνταγή αυτή είναι πολύ ελαφριά, πολύ δροσερή και πολύ καλοκαιρινή. Και εντυπωσιακή επίσης!