Έχω αυτή την απορία, τι είναι άραγε αυτό που με κάνει κάθε φορά τέτοιες μέρες να ανοίγω την ίδια ζύμη με την ίδια θέρμη, να κλείνομαι στην κουζίνα μου για ώρες και να κάνω κουλουράκια σε ό,τι χριστουγεννιάτικο σχήμα υπάρχει! Η κόρη μου είναι 28 χρονών, μένει μακριά και είναι αμφίβολο αν θα καταφέρει να έρθει για τα Χριστούγεννα, λόγω της πανδημίας. Άλλα παιδάκια δεν υπάρχουν, βαφτιστήρια και ανίψια έχουν κι αυτά μεγαλώσει, κι έτσι δεν ξέρω τι και ποιος τσίγκλησε τη γιορτινή μου διάθεση για χριστουγεννιάτικο χαμό στην κουζίνα.

Επίσης, όπως έχω ξαναπεί, έχω ανοίξει τόνους από τη συγκεκριμένη ζύμη, με στρατιές ολόκληρες από παιδάκια να κάθονται γύρω από το τραπέζι της κουζίνας και να κάνουν κουλουράκια, με τους γνωστούς χαμούς και φασαρία που αυτό σημαίνει κάθε φορά. Δεν μπορεί, θα το έχω χορτάσει πια! Και όμως, φαίνεται πως όχι.

Κάθε φορά, σαν να είναι η πρώτη φορά, η ίδια μαγεία με συνεπαίρνει. Πόση δύναμη έχει η μνήμη. Σαν να λειτουργεί αυτόματα, μηχανικά... Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες ακολουθώ ακριβώς την ίδια διαδικασία, ιεροτελεστία πια. Αλεύρια, αμύγδαλα, καρύδια, κανέλα, βανίλιες παντού. Ανοίγω τα κουτιά με τα πιο απίθανα σχήματα από δεντράκια, ταράνδους, αγγέλους, αστέρια και για ώρες ολόκληρες κλείνομαι στην κουζίνα, μέχρι να ψηθεί και το τελευταίο μπαστουνάκι. Και δε μοιάζει η εκτέλεση με καμίας άλλης συνταγής... Είναι μια ξεχωριστή, ιδιαίτερη διαδικασία, μοναδική!

Η μόνη διαφορά τα τελευταία δύο χρόνια είναι πως λόγω του blog, φωτογραφίζω. Αυτό σαν να πυροδότησε τη διάθεσή μου να κάνω τα κουλουράκια μου ακόμη πιο όμορφα, να τα στολίζω, να φτιάχνω και πάλι γλάσο, πάντα με φυσικά χρώματα ζαχαροπλαστικής. Το πολύ αστείο με τη συγκεκριμένη συνταγή είναι πως βρέθηκε στα χέρια μου από μια φίλη πριν πολλά χρόνια. Την υιοθέτησα αμέσως γιατί μου φάνηκε πως εκτός από πολύ νόστιμη, ήταν και πολύ υγιεινή. Χυμός από φρέσκο πορτοκάλι, ελαιόλαδο.. Είχε έρθει για να μείνει! Φυσικά, τη μοίρασα κι εγώ με τη σειρά μου σε φίλες μου. Με τον καιρό, θέλοντας να την κάνω ακόμη πιο υγιεινή, αντικαθιστούσα αλεύρια, ζάχαρες...(τα κάνω εγώ αυτά), έκοψα τα πολλά γλάσα, με αποτέλεσμα να χάσουν τα κουλουράκια μου αρκετά από την εξωτερική τους εμφάνιση. Στη γεύση όμως μπορεί να ήταν και καλύτερα. Κάποια στιγμή είδα τα κουλουράκια που κάνει μια φίλη μου και αφού έδειξα τον ενθουσιασμό μου, είπε: "Μα είναι η δική σου συνταγή". Κι έτσι φέτος της ζήτησα να μου δώσει τη συνταγή που της είχα δώσει κάποτε! Και αυτήν κάνω σήμερα.

Το ξέρω πως το χριστουγεννιάτικο σκηνικό δεν μοιάζει με εκείνο των παλιών καιρών, λείπουν κάποια βασικά στοιχεία. Λείπουν, βλέπετε, τα μικρά ανθρωπάκια με τις oversized ποδιές και τα ροδοκόκκινα μάγουλα να κάνουν χαμό φτιάχνοντας με τα μικρά τους χεράκια τα πιο απίθανα σχέδια, ποτέ το ένα ίδιο με το άλλο. Απίθανες φωνούλες να μιλούν ακατάπαυστα σε σημείο που το κεφάλι σου αρχίζει να βουίζει. Δε θυμάμαι τίποτα πιο όμορφο, πιο μαγικό, πιο υπέροχο και πιο messy στη ζωή μου!

Πιστεύω πως είναι από αυτές τις στιγμές που χαράσσονται τόσο βαθιά και δυνατά στις μνήμες των παιδιών αλλά και τις δικές μας. Σε αυτές τις εικόνες ανατρέχουμε κάθε Χριστούγεννα και ως ενήλικες, στη θαλπωρή, στα αρώματα από τις βανίλιες και τις κανέλες, στη μαγική παιδική ζωή! Στη ζωή που η φαντασία και ο αυθορμητισμός ζουν δίχως όρια και εμπόδια, που οι εικόνες φτιάχνονται με μια δόση πραγματικότητας αλλά μπερδεύονται και εμπλουτίζονται από παραμύθια. Ζωή γεμάτη μαγεία και φαντασία.

Και να οι λέξεις που ψάχνω. Μαγεία και φαντασία. Πίστη χωρίς την παραμικρή αμφιβολία. Αυτός πιστεύω πως είναι ο λόγος που τα χριστουγεννιάτικα κουλουράκια είναι ιεροτελεστία για μένα. Είναι η ανάγκη, η επιθυμία να γυρίσω πίσω τον χρόνο, να ξαναδώ χαρούμενες φατσούλες μπροστά μου, να ξαναγίνω για λίγο και η ίδια παιδί, να κοιτάξω τα στολίδια αλλά και τον Άγιο Βασίλη με την ίδια έκπληξη και χαρά, όπως τότε.

Το μόνο μήνυμα που θα ήθελα να στείλω είναι να μην αφήσετε την πολυάσχολη καθημερινότητα να σας στερήσει στιγμές σαν κι αυτές με τα παιδιά σας. Το ξέρω πως δεν είναι πάντα εύκολο και πως μπορεί να καταλήξει και σε μεγάλη φασαρία κάποιες φορές. Αφήστε τη διαδικασία να σας παρασύρει και απολαύστε αυτές τις στιγμές που θα δώσουν στα παιδιά σας μνήμες χαράς, γεμάτες αρώματα και μαγικές εικόνες από την παιδική τους ηλικία. Και μια ευχή, κάτι που διάβασα τυχαία. 

"May you never be too grown up to search the skies on Christmas Eve"

Καλά Χριστούγεννα!