Σκέφτομαι πόσες φορές σας έχω πει πως δεν είμαι κορίτσι του γλυκού. Και η αλήθεια είναι όντως αυτή. Είναι το τελευταίο πράγμα που θα βάλω στη λίστα to take with εάν ποτέ πάω σε εκείνο το έρημο νησί. Θα προηγηθούν πολλά πολλά αλμυρά πράγματα!! Φαίνεται πως η ζάχαρη δεν ανήκει στα δικά μου καύσιμα. Έτσι, πάντα όταν ετοίμαζα ένα δείπνο, φρόντιζα σχολαστικά κάθε λεπτομέρεια και κάπως άφηνα στην τύχη το θέμα του γλυκού. Σαν μια απόφαση της τελευταίας στιγμής, κάπως πρόχειρη και συνήθως αγοραστή. 

Χρειάστηκε αρκετή ψυχανάλυση σχετικά με το πού οφείλεται το χάσμα μεταξύ εμού και των γλυκών. Δεν ήταν εύκολο αλλά το βρήκα! Κατ' αρχάς η μητέρα μου δεν έτρωγε γλυκά! Στο σπίτι μας δεν υπήρχαν ποτέ γλυκά ή μάλλον το γλυκό εμφανιζόταν μόνο στο κυριακάτικο τραπέζι και ήταν συγκεκριμένο, μηλόπιτα από τον Τερκενλή - όλοι υποθέτουμε πως αυτό είναι το μόνο γλυκό που έτρωγε η μαμά. 'Οταν λοιπόν δεν υπάρχει στο σπίτι γλυκό, μαθαίνεις να ζεις χωρίς αυτό. Ίσως είναι μια σοφή πράξη και λύση τελικά, εάν θέλουμε να αποφύγουμε κάτι στο οποίο είμαστε επιρρεπείς. Αρκεί να μην το έχουμε εύκολο, μπροστά μας - πιστέψτε με, πιάνει, το έχω καρατσεκάρει με τα πατατάκια! Εάν ανησυχείτε πως τα παιδιά σας τρώνε πολλά γλυκά, απλώς σταματήστε να εφοδιάζετε το σπίτι σας με αυτά!

Έτσι λοιπόν ασυναίσθητα, αλλά μάλλον για το καλό μου, δεν έμαθα να τρώω γλυκά. Υπήρχε όμως και ένας ακόμη λόγος. Τα γλυκά, έτσι όπως τα θυμάμαι εγώ, οι τούρτες, οι πάστες... ήταν πάρα μα πάρα πολύ γλυκά! Μία κουταλιά έφτανε για να με λιγώσει. Στην κυριολεξία. Αρκετά χρόνια πίσω, κατά τη δική μου άποψη, υπήρχε αυτή η τάση στην Ελλάδα που ήθελε τα επιδόρπια υπερβολικά γλυκά. Αυτό άρχισα να το συνειδητοποιώ όταν μεγαλώνοντας άρχισα να ταξιδεύω στο εξωτερικό. Δοκιμάζοντας εκεί γλυκά, διαπίστωσα πως τελικά μπορούσα να τα φάω και ότι μου άρεσαν κιόλας. Ήταν γλυκά που σέβονταν τη γεύση και τα αρώματα των υλικών. Δεν ήταν πνιγμένα στη ζάχαρη που θα τα ισοπέδωνε όλα. Τα τελευταία χρόνια αυτό έχει αλλάξει κατά πολύ! Έχουμε φύγει από τις πολύ βαριές, υπέργλυκες πάστες και πλέον τη θέση τους έχουν πάρει υπέροχες, ελαφριές στη γεύση αλλά και στην όψη, δημιουργίες!

Αφού λοιπόν κατάλαβα ποιο ήταν το πρόβλημά μου σε σχέση με τη ζάχαρη, άρχισα να πειραματίζομαι. Μην φανταστείτε πως γίναμε και κολλητές αλλά σίγουρα δημιουργήθηκε μία σχέση εμπιστοσύνης. Άρχισα να φτιάχνω και η ίδια γλυκά. Αν και η ζαχαροπλαστική θέλει πειθαρχία, εγώ πάντα θα έκανα τη ζαβολιά μου και θα μείωνα την ποσότητα της ζάχαρης. Αργότερα, όταν γεννήθηκε η κόρη μου, το έκανα ακόμα πιο συνειδητά. Δεν υπήρχε λόγος για περιττές ζάχαρες! Ήμουν αρκετά απόλυτη σε αυτό.

Έχοντας πιστεύω πια μία υγιή σχέση με τα γλυκά, κατέληξα πως κάποια μου αρέσουν πολύ. Με τα χρόνια έχω ξεχωρίσει κάποιες συνταγές και τις έχω κάνει δικές μου. Η αλήθεια είναι πως και η ζαχαροπλαστική είναι μία τέχνη με πολλά μυστικά. Δεν έχω μεγάλες προσδοκίες αλλά όσο μαθαίνεις τους κανόνες και εξελίσσεσαι, το αποτέλεσμα  μπορεί να σε ανταμείψει. 

Είμαστε μία ανάσα από τα Χριστούγεννα. Ζούμε στον υπέροχο πυρετό των προετοιμασιών, δώρων, στολισμών! Μία γλυκιά αναμονή της θαλπωρής και της ζεστασιάς των γιορτών. Να μαζευτούμε όλοι μαζί γύρω από το γιορτινό τραπέζι. 

Καθημερινά ξεψαχνίζω συνταγές και ιδέες για να καταλήξω στις καλύτερες, αυτές που θα συνοδέυσουν το Χριστουγεννιάτικό μας δείπνο. Είμαι στη φάση "γλυκό"!  Ποιό γλυκό? Η συνταγή που βλέπετε να ξεδιπλώνεται σήμερα στο post μου βρίσκεται πολλά χρόνια στο τραπέζι μας. Είναι η λατρεμένη μου! Λευκή τούρτα με χουρμάδες και καρύδια! Νομίζω πως είναι πολύ "Christmassy", χειμωνιάτικη και πεντανόστιμη!

Ίσως να συγκινεί ιδιαίτερα τους δικούς μου γευστικούς κάλυκες γιατί μου αρέσει πολύ ο χουρμάς. Υπάρχει στο σπίτι μας σχεδόν όλο τον χρόνο και φλερτάρει με τα πιάτα μας και κυρίως μαζί μου, αφού πολλές φορές συνοδεύει τον απογευματινό μου καφέ αντί γλυκού.

Συνήθως τη συγκεκριμένη τούρτα την κάνω διώροφη αλλά σήμερα θέλω να της δώσω περισσότερο ύψος και να την κάνω ακόμα πιο εντυπωσιακή, θέλω να κλέψει την παράσταση! Είναι επίσης πανεύκολη. Δεν χρειάζεται μαγικές ικανότητες ούτε να έχετε κερδίσει το Pastry Masterchef για να τα καταφέρετε, και το αποτέλεσμα είναι φανταστικό! Δεν είναι πολύ γλυκό παρόλο που έχει χουρμάδες. Δοκιμάστε το και δεν θα το μετανιώσετε. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά η συγκεκριμένη τούρτα με το πιο γιορτινό, λευκό outfit σαντιγύς, θα πρωταγωνιστήσει σίγουρα στο δικό μας Χριστουγεννιάτικο δείπνο φέτος.