Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, όταν πλησιάζουν οι γιορτές, δίνω την ίδια ακριβώς υπόσχεση στον εαυτό μου! Πως από εδώ και πέρα θα τα φτιάχνω όλα από πιο νωρίς, προγραμματισμένα και οργανωμένα καλύτερα, κι έτσι θα έχω ελεύθερο χρόνο και θα απολαμβάνω κι εγώ τις γιορτές και εκτός κουζίνας!

Φέτος που είναι μια ιδιαίτερη χρονιά, οκ! Τα πάντα είναι κλειστά, ζούμε και εργαζόμαστε οι περισσότεροι από τα σπίτια μας και ο χρόνος ίσως και να μας περισσεύει. Όμως όλες τις άλλες φυσιολογικές χρονιές, τέτοιες μέρες ήταν πραγματικές μέρες γιορτών! Είναι ο καιρός που έρχονται όλοι οι αγαπημένοι μας που ζουν μακριά, με πρώτη και καλύτερη την κόρη μου.. Ατέλειωτες βόλτες στο στολισμένο κέντρο της πόλης, χριστουγεννιάτικα ψώνια, ατέλειωτα καφεδάκια με φίλες που καταλήγουν σε απογευματινά κρασάκια και γεύματα στα αγαπημένα μας εστιατόρια. Χωρίς πρόγραμμα, χωρίς άγχος... Χαλαρά!

Πολλές φορές, κάποιες από αυτές τις υπέροχες γιορτινές στιγμές τις έχανα θέλοντας να κάνω το κάτι παραπάνω, και ο χρόνος φυσικά δεν περίσσευε. Ποιο είναι όμως αυτό το κάτι παραπάνω? Αυτό που εγώ είχα στο μυαλό μου για το πώς έπρεπε να γίνουν τα πράγματα, δηλαδή τίποτα λιγότερο από τέλεια! Εκεί λοιπόν πήγαινε η υπόσχεση που σας έλεγα. Υπόσχεση για λιγότερη τελειότητα, για περισσότερη χαλαρότητα, περισσότερο χρόνο για τους αγαπημένους μας. Οι στιγμές που χάνονται δεν αναπληρώνονται και οι αγαπημένοι δε θα είναι για πάντα εκεί. Ο φετινός χρόνος μου το δίδαξε καλά! 

Σαφώς και έχω κάνει μεγάλα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση αλλά απέχω ακόμη αρκετά από τον στόχο. Πάντα θα βρω δικαιολογίες για να κάνω το κάτι παραπάνω, το κάτι επιπλέον, εις βάρος φυσικά του χαλαρού χρόνου που λέγαμε. Πόσα από αυτά τα επιπλέον, τα παραπάνω χρειαζόμαστε τελικά? Πόσο πιο απλά θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα...

Τα γιορτινά τραπέζια μας χρόνο με τον χρόνο γίνονται όλο και πιο πλούσια και απαιτητικά. Θέλοντας να ικανοποιήσω όλα τα γούστα, τα πιάτα μας ποικίλουν από vegan, vegetarian μέχρι τις κλασικές, παραδοσιακές χριστουγεννιάτικες συνταγές. Και να μην ξεχνάμε πως το κάθε σπίτι έχει και τις δικές του, ιδιαίτερες παραδόσεις και συνήθειες. Κάποια έθιμα είναι αποκλειστικά και μόνο δικά μας!

Όσο και αν μου αρέσει να πειραματίζομαι και να δοκιμάζω καινούργιες συνταγές, υπάρχουν κάποια κλασικά στανταράκια πάντα, μα πάντα στο τραπέζι μας και αυτό είναι νόμος. Ένα από αυτά είναι και το ψητό χοιρινό.

Ένα από τα κλασικά παραδοσιακά, ελληνικά, πεντανόστιμα, γιορτινά πιάτα. Αγαπημένο. Ίσως να είναι από τις λίγες φόρες που τρώμε χοιρινό κρέας στο σπίτι μας, όμως σε κάθε περίπτωση στο γιορτινό τραπέζι μας είναι must! Φέτος για να τιμήσω την παράδοση επέλεξα χοιρινό κότσι!

Το χοιρινό αλλά και τα χριστουγεννιάτικα ψητά γενικά αγαπούν τα φρούτα. Διάλεξα λοιπόν τα πιο όμορφα και αρωματικά κυδώνια από τον οπωρώνα μας στο βουνό! Λατρεύω τα κυδώνια όταν μπερδεύονται με τα ψητά και τις γάστρες. Και για να γίνουν τα πράγματα ακόμη πιο γιορτινά και χειμωνιάτικα βάζω και λίγα κάστανα στο ψητό μου. Τα αφήνω στη γάστρα, σχεδόν τα ξεχνάω. Ένα ποίημα! 

Εάν αποφασίσετε να κάνετε τη συγκεκριμένη συνταγή, να ξέρετε πως πρέπει να κάνετε αρκετή ποσότητα γιατί το πιάτο σας θα βρει πολλούς θαυμαστές. Και φυσικά να υπολογίσετε τον χρόνο. Τέτοιες μέρες ο φούρνος παίρνει φωτιά, και ίσως χρειαστεί να κάνετε έναν σωστό προγραμματισμό για να προλάβετε να τα ψήσετε όλα. Το ψητό μας θα χρειαστεί 2-3 ώρες σίγουρα!